دسترسی به کامپیوترها از راه دور از مدت‌ها پیش به یک ضرورت تبدیل شده بود و ما به سختی می‌توانیم تصور کنیم که اگر نتوانیم کامپیوترها را از مکان‌های راه دور کنترل کنیم چگونه می‌شد. بسته به سیستم عاملی که در حال اجرا هستید، روش های زیادی برای برقراری ارتباط با یک دستگاه راه دور وجود دارد، اما دو پروتکل پرکاربرد عبارتند از:

• پوسته امن (SSH) برای کامپیوترهای مبتنی بر لینوکس
• پروتکل دسکتاپ از راه دور (RDP) برای کامپیوترهای مبتنی بر ویندوز

این دو پروتکل از برنامه های کاربردی سرویس گیرنده و سرور برای برقراری ارتباط از راه دور استفاده می کنند. این ابزارها به شما این امکان را می‌دهند که به رایانه‌های دیگر دسترسی پیدا کرده و از راه دور آن‌ها را مدیریت کنید، فایل‌ها را انتقال دهید و تقریباً هر کاری را که می‌توانید انجام دهید، در حالی که به صورت فیزیکی جلوی دستگاه نشسته‌اید، انجام دهید.

قبل از اینکه بتوانید یک پروتکل دسکتاپ از راه دور ایمن با یک کامپیوتر راه دور ایجاد کنید، چند الزام اساسی وجود دارد که باید رعایت کنید:

• رایانه راه دور باید همیشه روشن باشد و اتصال شبکه داشته باشد.
• برنامه های سرویس گیرنده و سرور باید نصب و فعال شوند.
• شما به آدرس IP یا نام دستگاه راه دوری که می خواهید به آن متصل شوید نیاز دارید.
• برای دسترسی به رایانه راه دور باید مجوزهای لازم را داشته باشید.
• تنظیمات فایروال باید اجازه اتصال از راه دور را بدهد.

Secure Shell که گاهی به آن Secure Socket Shell نیز گفته می شود، پروتکلی است که به شما امکان می دهد با استفاده از یک رابط مبتنی بر متن، به طور ایمن به یک کامپیوتر راه دور یا یک سرور متصل شوید.

هنگامی که یک اتصال SSH ایمن برقرار شد، شما می توانید با تایپ دستورات در کلاینت در رایانه محلی خود سرور را دستکاری کنید.

مدیران سیستم و شبکه بیشتر از این پروتکل استفاده می کنند و همچنین هرکسی که نیاز به مدیریت یک کامپیوتر از راه دور به شیوه ای بسیار امن دارد.