با وجود آنکه پارتیشن های ساخته شده در زمان نصب توزیع های مختلف گنو/لینوکس بصورت خودکار mount میشوند بعد از عمل نصب لازم است بقیه آنها را بصورت دستی mount کنید. در اینجا mount کردن پارتیشن ها و اضافه کردن آنها به فایل fstab برای mount شدن خودکار را با استفاده از عدد یکتای به آنها در ادامه مطالب این آموزش بررسی خواهیم نمود. هر کدام از روش های mount کردن پارتیشن ها مزایای خاص خود را دارد. به عنوان مثال uuid یا عدد یکتای پارتیشن ها با توجه به اینکه منحصر به یک پارتیشن است میتواند در بسیاری از مواقع بهترین گزینه باشد. چرا که در این روش دیگر اولویت هارددیسک شما و نحوه قرارگیری آن در سیستم مهم نیست.
همچنین با اضافه یا کم کردن پارتیشن یا دیسک شناسه پارتیشن شما تغییری نخواهد کرد و طبیعتا روند راه اندازی سیستم با اختلال مواجه نخواهد شد. uuid یک پارتیشن زمانیکه فرمت و یا resize میشود تغییر میکند در نتیجه مراقب باشید زمانیکه پارتیشن هایی که مربوط به راه اندازی سیستم است را دستکاری میکنید عدد مربوط به uuid جدید را در فایلهای مورد نیاز برای راه اندازی (مانند فایل پیکربندی grub و یا فایل fstab وارد کنید.
فرم استاندارد استفاده از دستور mount برای mount کردن یک پارتیشن به سبک زیر است:

mount -t type device dir

این فرم برای mount کردن پارتیشن با استفاده از UUID به اینصورت است:

mount -t TYPE -U YOUR_PARTITION_UUID PATH/TO/MOUNT

عبارتی که بعد از t- میآید در بردارنده ی نوع پارتیشن است. هر چند نوع پارتیشن در بسیاری از مواقع بصورت خودکار شناسایی میشود و حتی نیازی به این متغییر نیست با این حال داشتن اطلاعاتی در این زمینه میتواند به مادر mount کردن صحیح تر یک پارتیشن کمک کند.
انواع فایل سیستم های پشتیبانی شده در این زمان عبارتند از:

dfs,affs,autofs,cifs,coda,coherent,cramfs,debugfs,devpts,efs,ext,ext2,ext3,ext4,hfs,hfsplus,hpfs,iso9660,
jfs,minix,msdos,ncpfs,nfs,nfs4,ntfs,proc,qnx4,ramfs,reserfs,romfs,squashfs,smbfs,sysv,tmpfs,ubifs,udf,
umsdos,usbfs,vfat,xenix,xfs,xiafs

هر پارتیشن یک عدد یکتا دارد که شما میتوانید آن را با دستور blkid بدست آورید و آن را به جای YOUR_PARTITION-UUID در خط فوق قرار دهید:

-> $sudo blkid
/dev/sda1: UUID="1ba2bd61-dd28-403a-9b74-514ecef25897" TYPE="ext4" PARTUUID="36cdbfb9-01"
/dev/sda2: UUID="S2B3qq-OknG-RYSk-0UAs-161l-5JZS-HTscYx" TYPE="LVM2_member" PARTUUID="36cdbfb9-02"
/dev/sdb1: UUID="34381956-b733-4fe7-892e-3b3e149d4bba" TYPE="ext4" PARTUUID="333a9fb9-01"
/dev/mapper/fedora_localhost--live-root: UUID="c6a11a93-8826-40df-8a83-2bf699a592a9" TYPE="ext4"
/dev/mapper/fedora_localhost--live-swap: UUID="fac9421f-510d-4a80-97b5-5b8785d3fa24" TYPE="swap"
/dev/mapper/fedora_localhost--live-home: UUID="6e2e17d8-d3b0-423a-987a-6bbae4bd48c8" TYPE="ext4"

به عنوان مثال پارتیشن root من دارای یکتای c6a11a93-8826-40df-8a83-2bf699a592a9 است و از نوع ext4 میباشد. PATH/TO/MOUNT هم mount point نامیده میشود و محتویات پارتیشن مورد نظر بعد از mount شدن از این مسیر در دسترس میباشد.
لازم به ذکر است که این مسیر بایستی از قبل ساخته شده باشد در غیر اینصورت mount شدن پارتیشن با مشکل مواجه خواهد شد.برای ساخت یک مسیر کافیست از دستور mkdir استفاده کنید. به عنوان مثال برای mount کردن پارتیشن با برچسب VIDEO در مثال بالا کافیست دو دستور زیر را اجرا کنید:

mkdir -p /media/AV
mount -t ntfs -U 34381956-b733-4fe7-892e-3b3e149d4bba /media/AV

نمونه ای از دو خط در فایل fstab برای mount کردن دو نوع پارتیشن ext4 و NTFS به نقاط / و media/AV/ را در جدول زیر مشاهده میکنید.

• file system: این فیلد فایل سیستم یا بلوک مربوطه, برای اتصال را نشان میدهد. برای یک اتصال معمولی, این قسمت حاوی لینک به فایل سیستم موردنظر برای اتصال میشود. برای نمونه dev/cdrom/ یا dev/sda1/ یا عدد یکتای پارتیشن
• dir: این فیلد نقطه اتصال یا mount point را مشخص میکند. برای پارتیشن swap بایستی آن به عنوان none مشخص شود(پارتیشن های swap عملا mount نمیشوند) به یاد داشته باشید نقطه اتصال بایستی از قبل ساخته شده باشد. یا استفاده از دستور mkdir میتوانید آن را ایجاد کنید.
• options: این فیلد گزینه های اتصال را به فایل سیستم پیوند میدهد. گزینه ها را میتوان توسط کاما در کنار هم قرار داد (بدون فاصله) این فیلد حداقل حاوی نوع اتصال میشود.
  
• dump: این فیلد فرمان dump را مورد استفاده قرار میدهد dump یک ابزار پشتیبان گیری است. اگر فیلد پنجم خالی باشد مقدار صفر بازگردانده میشود و در نتیجه dump گرفتن پشتیان از پارتیشن مربوطه را الزامی نمیداند و اینکار لغو میشود.

• pass: این فیلد برنامه fsck را برای تعیین اینکه کدام فایل سیستم در هنگام راه اندازی سیستم بررسی شود مورد استفاده قرارمیدهد
  فایل سیستم ریشه بایستی بالاترین اولویت (یعنی عدد ۱) را برای بررسی شدن داشته باشد بقیه فایل سیستم ها در صورتیکه نیاز به چک کردن آنها در حین راه اندازی سیستم را دارید میتوانید مقدار ۲ را به خود بگیرند.
  فایل سیستم هایی که عدد ۰ را به خود اختصاص داده اند بررسی نمیشوند. فایل سیستم های موجود در یک درایو بصورت ترتیبی مورد بررسی قرار میگیرند ولی فایل سیستم های موجود در درایوهای مختلف بصورت موازی با هم بررسی میشوند. اگر این فیلد یعنی فیلد ششم خالی رها شود و یا مقداری برابر صفر داشته باشد fsck فرض را بر این قرار میدهد که این فایل سیستم نیازی به بررسی ندارد.
  اکنون درک بهتری از این خط در ذهن شما وجود دارد.
  

کافیست دستور blkid عدد یکتای آن را بدست آورید و با فرم زیر در ابتدای خط بنویسید

UUID=YOUR_PARTITION-UUID

سپس نقطه اتصال را در صورت وجود نداشتن با دستور mkdir بسازید و در ادامه بعد از ایجاد یک فاصله آن مسیر را اضافه کنید:

UUID=YOUR_PARTITION-UUID /PATH/TO/MOUNT

در قدم بعدی نوع و گزینه اتصال (DEFAULTS در بسیاری از مواقع) را مشخص کنید و در نهایت مقادیر لازم برای چک شدن و گرفتن پشتیبانی را در آخر خط اضافه کنید.

UUID=YOUR_PARTITION-UUID /PATH/TO/MOUNT TYPE OPTIONS 0 0

بعد از راه اندازی مجدد سیستم, پارتیشن های موجود در فایل fstab , مونت کردن سیستم فایل یا دیسک خواهند شد. اما اگه قصد mount کردن انها را در این زمان دارید با استفاده از دستور زیر تمام آنها را به mount point خود متصل کنید بعد از mount شدن پارتیشن ها از طریق همان مسیرها به اطلاعات آنها دسترسی خواهید داشت.

mount -a